باز دلتنگِ زنگ مدرسه ام
دنگ دنگی که می شود پر و بال
حسرت مشق های ننوشته،
لذت بیست های اوّل سال
مزه ی تلخ ترکه های انار
مزه ی ترش زال زالکِ کال
خنکای نسیم اول صبح
پرکشیدن در آسمان خیال
کیف و کفشی که آرزویم بود
نرسیدم به آرزوی محال
هم نوا با اذان صبح شدن
ذکر بی بی و عطر احمد و آل
با سماور چهارقُل خواندن
صبح دم شکر قادر متعال
اول صبح، دوری از مادر
زنگ آخر ترانه های وصال
آبرنگی که بارها گم شد
بین نقّاشی از جنوب و شمال
قصّه ی جنگ رستم و سهراب
داستان قشنگ رستم و زال
قصّه ی بوسه های شیطانی
ماجرای دو مار خوش خط و خال
قصّه ی لاک پشت و مرغابی
می توان پر کشید بی پر و بال
قصّه های کلیله و دمنه
مکر روباه و حیله های شغال
شب باران، صدای چکّه ی سقف
صبح برفی بدون چکمه و شال
آش شلغم، بخور بابونه
چه نیازی به دکتر اطفال؟!
دوره ی شام های نان و پنیر
دوره ی نان بربری دو ریال
دوره ی یک قران و ده شاهی
عهد یک سیر شانزده مثقال
سر سفره نگاه کارد، پنیر
باز دعوای قاشق و چنگال
شب چلّه، هوای کرسی داغ
همه بی غلّ و غش، همه خوشحال
هرکسی صبح زودتر می رفت
بود خوش تیپ خانه بی جنجال
دست مادر بزرگ، حافظ بود
تا برای همه بگیرد فال
قصّه ی غصّه ی عمو نوروز
ننه سرما و خواب آخر سال
شوق عیدی گرفتن از بابا
ناگهان «یا محوّل الاحوال»
جای ماهی سفید، در حلقوم
تیغ ماهی کپور بود و کفال
نرود از مشام جان هرگز
بوی بابا و عطر نان حلال
می زد از دیدن طلبکاران
گاه گاهی لب پدر تبخال
آب و نان مرا به سختی داد
تا رسیدم به درس صفحه ی دال
چند روزی شدم کمک خرجش
تقّ و تق می کند هنوز بلال
بانک بی اختلاس من، قلک
سرفه ی سکّه از گلوی سفال
جور کردیم پول مشهد را
عمر بی بی ولی نداد مجال
خواب دیدم در آسمان حرم
چون کبوتر پرید و شد تک خال
یاد روزی که مثل اعیان ها
دل ما هم خنک شد از یخچال
یاد روزی که چشم ما وا شد
به تماشای اوّلین سریال
قصّه ی عشق کودکانه ی من
گل نسرین باغ مش اسمال
ناگهان زیر چرخ یک نیسان
شد گل آرزوی من پامال
شعرهای فروغ فرّخ زاد
در کنار نوشته های جلال
طنزهای عبید هم دیگر
از رخ من نبرد گرد ملال
شب قدر و قرائت قرآن
عالمی داشتم؛ برای مثال:
دست بی دست و پای من لرزید
از تماشای سوره ی زلزال
داستان یتیم و کاسه ی شیر
ماجرای عقیل و بیت المال
قصه ی صبح جمعه، مهدیه
روضه ی «کافی» و اذان «بلال»
تا پلیس محلّه مسجد بود
دزد ایمان ما نشد رمّال
از عنایات دوستِ ناباب
پسر مش کریم شد اغفال
پشتِ بام و نسیم بازیگوش
رؤیت ماه اول شوّال
طعنه می زد به روی ماه تمام
از لب حوض خنده های هلال
حوض آبیّ و ماهی قرمز
عشق پیروزی، عشق استقلال
دست یک جا شکست، پا یک جا
بازی فوتبال و بسکتبال
با پنالتی، دقیقه ی آخر
تیم ما باخت از بد اقبال
نسیه می داد و ورشکست نشد
پیر اهل محل، نبی بقّال
هفته ها زیر منّت قصّاب
چوب خط همه بدین منوال
مثل پونه برای مار نبود
خواستگار بدون مال و منال
دلخوشیّ اتاق کنج حیاط
یک جهیزیّه بار یک حمّال
روزی از مدرسه که برگشتم،
کسی از من نکرد استقبال
تک درخت کنار خانه شکست
نکند مادرم؟...زبانم لال!
دیگر آن شوق کودکانه گذشت
!آه از روزگار رو به زوال
ای دل! ای دل! دل شکسته! مرنج
ای دل! ای دل! دل شکسته! منال
آسمان از ولایت مولا
داد سهم مرا تمام و کمال
پدرم نوکر امام حسین
مادرم عاشق محمّد و آل
یاد آن روضه های هر هفته
عطر عود و تبسّم تمثال
با صدای گرفته ی مرشد
باز می شد همیشه راه وصال
خیمه ی بچّه ها غریبِ غریب
چشمه ی اشک ما زلالِ زلال
در هیاهوی ظهر عاشورا
کشته می داد روضه ی گودال
قصّه ی انقلاب و قصّه ی جنگ
کرد خوبان قصّه را غربال
سینه سرخان مسجدی رفتند
تا فراسوی آسمان خیال
رنگ دشمن، سفید شد چون گچ
روی ظالم، سیاه مثل زغال
دوستانم شهید گمنامند
نام من شد بسیجی فعّال
سال ها رفت و پای درس حساب
کسی از حال ما نکرد سؤال
الغرض، یک کلام هم با عشق:
حکم، حکمِ تو بود در همه حال